Op het moment dat je een verbinding afsluit met een snelheid van 1000 Mbit, wil je die snelheid graag meten. Haal je alle Mbits eruit die erin zitten? Je hoopt natuurlijk, als je een speedtest doet, dat de uitkomst ook 1000 Mbit is. Wij leggen je uit waarom je dat in de praktijk vaak nét niet haalt.
1000 Mbit op de internetsnelweg
De ketting is zo sterk als de zwakste schakel. Het in de praktijk lastig om netto 1000 Mbit te halen. De snelheid die je meet is afhankelijk van vele factoren. Om vanaf de bron naar jouw computer te komen, moet een internet-signaal grofweg de volgende route over de internet snelweg afleggen.
Bronserver: de server van de website of dienst die je gebruikt. Servers hebben steeds vaker 1000 Mbit tot hun beschikking. Internetverkeer is echter kostbaar en dus verdelen servers hun capaciteit over zo veel mogelijk klanten. Er is niet altijd 1000 Mbit per gebruiker begroot.
Bron-netwerk: elke server bevindt zich in een netwerk. Internet is een soort spinnenweb van landen en knooppunten. Onderweg komt een signaal vele tussenverbindingen tegen. Zeker als het signaal van ver moet komen neemt de kans toe dat er een verbinding van minder dan 1000 Mbit tussenzit. Of dat een bepaalde verbinding het op dat moment heel druk had.
Tweak-netwerk: ons eigen netwerk. Hier zijn wij heer en meester. Ons hele netwerk is van begin tot eind opgezet om 1000 Mbit per klant aan te kunnen. Het moet extreem druk worden wil zich hier ergens een blokkade optreden. Dat hebben wij tot op heden nooit meegemaakt.
Wijkcentrale: elke wijkcentrale heeft meer dan voldoende capaciteit. Dat betekent dat op elk moment tientallen klanten hun volledige verbinding maximaal kunnen belasten. Mocht een wijkcentrale toch uit zijn capaciteit lopen, dan hebben wij ruime mogelijkheden de capaciteit te verhogen.
De glasvezel naar jouw huis: elke klant krijgt een 1000 Mbit ‘laser’ tot zijn beschikking. Zelfs als je maar een abonnement van 50 Mbit hebt. Dat betekent dat wij overal dezelfde apparatuur kunnen gebruiken, en dat bespaart kosten. Apparatuur die aan de glasvezel wordt aangesloten is altijd in staat 1000 Mbit af te handelen.
Glasvezelmodem: in veel gevallen is dat een Genexis-modem. Dit apparaat kan exact 1000 Mbit aan. Binnen het glasvezelmodem wordt het signaal van de glasvezel omgezet naar een ‘normale’ netwerkkabel. Daardoor is er geen processor die kan worden overbelast.
Router: wij gebruiken standaard een Zyxel-router. Hoewel dit apparaat alleen maar poorten heeft van 1000 Mbit moet al het internetverkeer door de processor van dit apparaat worden afgehandeld. Hierdoor kan het bij meerdere verkeersstromen tegelijk te druk worden voor de processor.
1000 Mbit in het Huishouden
Wanneer het signaal je huis heeft bereikt wordt het interessant. Vanaf hier is de kans op snelheidsbeperkende factoren het grootst. Om maar met de deur in huis te vallen: via WiFi kun je nooit 1000 Mbit halen. We gaan er in onderstaande uitleg dan ook van uit dat we altijd een bekabelde verbinding gebruiken.
Via WiFi kun je nooit 1000 Mbit snelheid halen.
Intern netwerk: voor de maximale snelheid kun je het best je computer met een kabel direct verbinden aan de router. Veel netwerkswitches, vooral de goedkopere, kunnen 1000 Mbit niet goed aan. Ook al staat er op de doos dat dit wel moet lukken.
Netwerkkaart: er zijn vele soorten netwerkkaarten. Het duurdere type heeft een eigen processor aan boord die verkeer afhandelt. Verwerkt en wel wordt het verkeer doorgestuurd naar de hoofdprocessor. Goedkopere kaarten vangen het verkeer alleen maar op en sturen het onverwerkt door naar de processor.
Processor: de ontvangen data wordt opgevangen door de processor, en nu is het tijd iets met deze data te doen. De snelheid hangt dus af van hoe druk jouw computer het heeft om dit verkeer te verwerken. Ook de capaciteit van de processor speelt een rol. Veel snelheidstests maken gebruik van de Flash plugin. Deze plugin gebruikt veel processorkracht.
Harde schijf: je computer zet alle data eerst in het werkgeheugen om alles zo snel mogelijk binnen te halen. Als het werkgeheugen vol zit dan moet je een snelle harde schijf hebben om het snel genoeg weg te kunnen schrijven.
Netto vs. Bruto snelheid
Alle informatie op internet wordt verstuurd in machinetaal. Computers communiceren onderling in pakketjes data die zowel informatie over adressering als daadwerkelijke inhoud bevatten. Die inhoud is de pagina die je wil zien, het Youtube-filmpje dat je wil kijken of die email die net binnenkomt.
Hoewel je verbinding best 1000 Mbit kan ontvangen en versturen, zit daar dus ook een boel adressering bij. Ter vergelijking: als een brief 12 gram weegt dan kan het A4’tje met de informatie 6 gram wegen waar de envelop het overige gewicht voor zijn rekening neemt.
Bij gemiddeld gebruik zal voor internet enkele procenten van de data gebruikt worden voor adressering. Een betere score dan normale brieven, maar er blijft altijd sprake van een licht verlies. De meeste snelheidstests, zoals de Speedtest van Ookla, meten alleen de netto snelheid. Van de ‘bruto’ 1000 Mbit hou je ‘netto’ vaak tussen de 930 en de 960 Mbit over.
Overigens heeft Tweak ook een eigen server, speciaal voor het doen van een snelheidstest. Het is altijd verstandig meerdere tests te doen.
Conclusie
Het meten van 1000 Mbit is helaas bijzonder lastig. Bruto zal de 1000 Mbit met goede hardware prima haalbaar zijn. Specifieke tests op hardware-niveau zullen op die manier best 1000 Mbit kunnen meten. Daar moet je voor een netto resultaat dan een stuk adressering van aftrekken om bruikbare data over te houden.
De meeste meetmethodes gaan uit van de netto data die overblijft. Op de teller zal dan ook vaak geen ‘1000 Mbit’ te lezen staan. Wel kun je zelf invloed uitoefenen op het behalen van het hoogst mogelijke resultaat. Let daarop bij bovengenoemde factoren en je zult topsnelheden bereiken!
Wil je zelf ook een verbinding met 1000 Mbit? Bekijk ons Glasvezel Productoverzicht en doe de postcodecheck!
